bîner

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	bîner	bîner
Îzafe	bînera	bînerên
Çemandî	bînerê	bîneran
Nîşandera çemandî	wê bînerê	wan bîneran
Bangkirin	bînerê	bînerino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	bînerek	bînerin
Îzafe	bînereke	bînerine
Çemandî	bînerekê	bînerinan

bîner mê û nêr

1. kesa/ê tiştekê/î dibîne
   Ew kesê tiştekî an diyardeyekê an jî bûyerekê bi çav dibîne.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. govan, şahid
   kesên ku li dadgehê şehdeyê li ser bûyerekê yan sûçekê didin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: بینه‌ر‎

Herwiha

• vîner
• wîner

Hevmane

• bînende

Têkildar

• berçav
• diyar
• xuya

Bide ber

• şahid
• dîdevan

Etîmolojî

Ji -bîn- +‎ -er.

Jê

• bînerî

Werger

• Almanî: Zuschauer → de nêr
• Erebî: ٍشاهد ([şahid), ^?رائي‎, ^?مشاهد‎
• Farisî: شاهد‎ → fa, بیننده‎ → fa
• Îngilîzî: looker-on → en, onlooker → en, witness → en, spectator → en, looker → en, viewer → en, watcher → en, observer → en
• Tirkî: izleyici → tr