bîmar

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

bîmar

  1. bîvêr, nesax, nexweş, êşewî

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji farisî بيمار(bîmar), hevreha kurmancî bîvêr û pehlewî wêmar.

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî bîmar bîmar
Îzafe bîmara bîmarên
Çemandî bîmarê bîmaran
Nîşandera çemandî bîmarê wan bîmaran
Bangkirin bîmarê bîmarino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî bîmarek bîmarin
Îzafe bîmareke bîmarine
Çemandî bîmarekê bîmarinan

bîmar

  1. bîvêr, nesax, nexweş, êşewî

Werger[biguhêre]