bîdar

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
bîdar bîdartir herî bîdar
bîdartirîn

bîdar

  1. şiyar, hişyar, bêxew, ne nivistî, ne razayî, ne raketî, ne di xew de
    • Her çendî bi şev diminî bîdar,
      sibhan dinivî heta vi êvar,
      êvar û seher bi roj, eger şev,
      ez her disojim wisa li ser hev.
       — (Ehmedê XanîMem û Zîn~1692)
    • Ma j`hesreta şîrînleban
      xew tête çehvan qet şeban
      firyad-i der ber kewkeban
      pirsê bike j’ bîdarê çerx.
       — (Melayê Cizîrî, ~ 1620)
  2. payî[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji proto-hindûewropî *bʰewdʰ- (şiyar bûn, nenivistin, ranezan), proto-îranî *bṓdhati-, hevreha avestayî baoδaiti, sanskrîtî budhyátē, belkî bi rêya farisî بیدار(bîdar) (Çavkanî: Pokorny, r. 2068).

Werger[biguhêre]