afir

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî afir afir
Îzafe afirê afirên
Çemandî afirî afiran
Nîşandera çemandî afirî wan afiran
Bangkirin afiro afirino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî afirek afirin
Îzafe afirekî afirine
Çemandî afirekî afirinan
Gayek avê ji afirekî vedixwe..

afir nêr

  1. Cihê ku dewaralif dixwe.
    • Afirê gamêşa[n], bû warê qelsemêşa[n]. — (pendek pêşiyan, weşandin di kovara Mehname, hj 9 de, sal 2000)
    • Wê zarokê xwe di pêçekê de pêça û di afirekî de danî, çimkî cihê wan li mêvanxanê tunebû. — (Luqa 2:7 [arşîv])

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji proto-îranî *a-hverene ("ya ku xwarinê dide", ji a- + proto-hindûewropî * swel-: xwarin), hevreha din ya kurmancî axur, pehlewî axwerr-, farisî اخور‎ (axûr). Heman peyv ketiye ermenî û tirkî jî, bi tirkî ahır.

Werger[biguhêre]

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

Lundayehî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

afir

  1. pir (riya di ser avekê re)

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên pir hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]