-im

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Paşgir[biguhêre]

-im

  1. Paşgira kesîn bo kesê yekem yê yekjimar ger rayê lêkerê bi dengdarekê bi dawî bêt.
    Ez dikim, ez birim
  2. (bi taybetî bi soranî) ya / yê min
    canim, dilim

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji proto-hindûewropî *h₁ésmi (ji *h₁es-), proto-îranî *-em, hevreha im û -m yên kurmancî, farisî -em, soranî -(i)m, pehlewî -êm, partî -am, ermenî եմ (em), slaviya kevn єсмь, latînî sum, yûnaniya kevn εἰμί (êmî), îngilîzî am, lîtwanî esmu... Herwiha , -e û -in jî ji heman rehê *h₁es-proto-hindûewropî ne.

Werger[biguhêre]