-îş

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Paşgir[biguhêre]

-îş

  1. paşgirek e ku pê navdêr ji lêkeran tên çêkirin
    (gelek ji van lêkeran bi xwe di kurdî de nînin lê awayê wan yê navdêrî ji farisî hatiye wergirtin)
    azmayîş, peristiş, werziş

Herwiha[biguhêre]

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Hevreha soranî ـیش(-îş) / ـش(-iş), farisî ـیش‎ / ـش(-iş, -êş), pehlewî 𐭱𐭭(-işn), hemû ji zimanên îranî. Di kurmancî de gengaz e ku nemaye ji ber guherîna ş>h (wek guh, çehv), anku *-iş > *-ih bûye û paşê jî bûye û bi 'a din tevlihev bûye û winda bûye. Hê bi zimanên kurdî piştî paşgira mesderî (infinitive) -î dikare bê ku navdêrên lêkerîn çêkin (kirinî, çûyînî, hatinî, xurînî...).

Soranî[biguhêre]

Paşgir[biguhêre]

-îş

  1. (1), herwiha, herwisa

Etîmolojî[biguhêre]

Hevreha kurmancî (1), kelhurî -îç, zazakî û , ji zimanên îranî