şeytan

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş Mê (yj.) Nêr (yj.) Mê û nêr (pj.)
Navkî şeytan şeytan şeytan
Îzafe şeytana şeytanê şeytanên
Çemandî şeytanê şeytanî şeytanan
Nîşandera çemandî şeytanê şeytanî wan şeytanan
Bangkirin şeytanê şeytano şeytanino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş Mê (yj.) Nêr (yj.) Mê û nêr (pj.)
Navkî şeytanek şeytanek şeytanin
Îzafe şeytaneke şeytanekî şeytanine
Çemandî şeytanekê şeytanekî şeytaninan

şeytan mê û nêr

  1. wek Şeytanî, mîna Şeytên, kesa/ê xirab yan xirabîxwaz, fêlbaz, hîlebaz:
    Ew kes şeytanekî pîs e.
    Wan şeytanan dixwest çi bikin?!

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Hevmane[biguhêre]

Têkilî[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî شيطان(şeyṭan) ji îbranî שטן(şeṭan), hevreha aramî ܣܛܢܐ (şaṭana). Peyva îbranî yekser yan jî bi rêya aramî wek Σατάν (Satan) ketiye yûnaniya kevn û jê belavî hemû zimanên ewropî jî bûye: latînî Satān, fransî, almanî û îngilîzî Satan, spanî Satán, îtalî Satana, rusî Сатана (Satana), portugalî Satã... Li aliyekî din li Rojhilatê forma bi rêya erebî belav bûye: farisî شیطان‎ (şeytan), tirkî Şeytan, hindî शैतान (şeytan), maratî सैतान (şeytan)...

Werger[biguhêre]

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

Rengdêr[biguhêre]

şeytan

  1. şatir, fêlbaz, canbaz, hîlebaz, lêbbaz

Werger[biguhêre]

Tirkî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

şeytan

  1. şeytan, pelîd
  2. şeytanî