şêt

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

şêt

  1. dîn, bêhiş, bêaqil, serserî, ehmeq, peledîn, delodîn, tirredîn, cahil, nezan, naşî, aqilkêm, aqilsivik, peledîn

Bi alfabeyên din[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Vê dawiyê bi rêya soranî شێت(şêt), ji farisî شیدا(şeyda), herdu ji aramî ܫܐܕܐ(şêḏa, cin, dêw, xwedawendê xirab), hevreha îbranî שד‎ (şêd) ji akadî 𒀭𒆘 (şêdu, xwedawendê xirabiyê). Bo guherîna maneyê ji "cin, dêw" bide ber "mecnûn" (dîn) ji "cin". Ji eynî rehî: şeyda, şêda

Werger[biguhêre]