êzing

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

êzing

êzing bi gelemperî pirjimar

  1. qurm, hejik, tirrik, hej, terrik,
    dar û terraşên zirav
    (bi taybetî yên bo şewitandinê anku sotinê hatine berhevkirin)
    • Gava ew di wextê xwe de negihîşta bajêr, wê barê êzingên wî di stûyê wî de bimaya. — (Firat CewerîGirtî, Weşanên Nûdem1986)
  2. çiqilk, şivik, şivist, şivtan, çeqik, qijik[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Nêzîk[biguhêre]

Binere herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji proto-hindûewropî *aidh- / idh- (şewitîn; agir), proto-îranî *eyd-, avestayî eêsme- (êzing), pehlewî êsm-, (h)êzim-, farisî هیزم‎ (hîzum), soranî هێزم(hêzm) (hêzim), hewramî hêzimê, zazakî eyzimi, îzimi, sanskrîtî एध (édha), latînî aedes, yûnanî αἶθος (aithos)... Lê herwiha bidin ber akadî iṣu, îbrî עֵצ (ʿēṣ), ugarî ʿṣ...

Werger[biguhêre]